کد مطلب:161274 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:111
جلوگیری از سوء استفاده های سیاسی و تبلیغی
معاویه و باند اموی، از راههای مختلف درصدد بودند كه در افكار عمومی چنین القاء كنند كه بنی هاشم در برابر بنی امیه كوتاه آمده، شكست خورده و یا از در آشتی با بنی امیه وارد شده اند. با ذكر نمونه هایی، تیزهوشی و تدابیر امام كه مانع سوء استفاده ی آنان می شد، بیشتر معلوم می شود:
- مورخان نوشته اند كه معاویه به مروان حاكم مدینه نوشت كه از ام كلثوم علیهاالسلام دختر عبدالله بن جعفر و حضرت زینب علیهاالسلام، برای پسرش یزید خواستگاری كند! كه امام پاسخ دادند: «آیا در حالی كه خونهای ما از شمشیرهای بنی امیه می چكد، می شود با آنان وصلت نمود؟» [1] .
علامه ی مجلسی نقل می كند كه مروان به خدمت امام آمد. آن حضرت فرمود: «من به وكالت از خواهرزاده ام، ام كلثوم را به عقد پسرعمویش قاسم بن محمد بن جعفر درآورده ام». كه مروان ناراحت شد و گفت: بین بنی امیه و بنی هاشم رابطه حسنه وجود ندارد. [2] .
- ابن عساكر نقل می كند كه معاویه كنیزی داشت كه به همراه هدایایی برای امام حسین علیه السلام فرستاد. اما امام از نیت سوء معاویه آگاه شد. كنیز را آزاد كرد و هدایای ارسالی اش را به او بخشید و سپس دستور دادند تا 1000 دینار هم بخاطر اشعاری كه در
مدح اهل بیت علیهم السلام و مذمت بنی امیه خوانده بود، به او بدهند. [3] .
- مورخان نوشته اند كه معاویه به مروان حاكم مدینه نوشت كه از ام كلثوم علیهاالسلام دختر عبدالله بن جعفر و حضرت زینب علیهاالسلام، برای پسرش یزید خواستگاری كند! كه امام پاسخ دادند: «آیا در حالی كه خونهای ما از شمشیرهای بنی امیه می چكد، می شود با آنان وصلت نمود؟» [1] .
علامه ی مجلسی نقل می كند كه مروان به خدمت امام آمد. آن حضرت فرمود: «من به وكالت از خواهرزاده ام، ام كلثوم را به عقد پسرعمویش قاسم بن محمد بن جعفر درآورده ام». كه مروان ناراحت شد و گفت: بین بنی امیه و بنی هاشم رابطه حسنه وجود ندارد. [2] .
- ابن عساكر نقل می كند كه معاویه كنیزی داشت كه به همراه هدایایی برای امام حسین علیه السلام فرستاد. اما امام از نیت سوء معاویه آگاه شد. كنیز را آزاد كرد و هدایای ارسالی اش را به او بخشید و سپس دستور دادند تا 1000 دینار هم بخاطر اشعاری كه در
مدح اهل بیت علیهم السلام و مذمت بنی امیه خوانده بود، به او بدهند. [3] .
[1] ترجمة الامام الحسين عليه السلام، ابن سعد، ص 39.
[2] بحارالأنوار، ج 44، ص 207.
[3] حيات فكري و سياسي امامان شيعه، ص 178، به نقل از ترجمة الامام الحسين عليه السلام، ابن عساكر، ص 469.